پل حرارتی | Thermal Bridging
به نواحی که دارای عایق حرارتی کمتری می باشند یا به عبارتی به صورت منطقه ای دارای ضریب انتقال حرارت بالاتری هستند، که باعث پرت حرارت زیاد ساختمان و بروز پدیده نم زدگی (Condensation) و در نتیجه شکل گیری قارچ ها بر روی سطوح سرد می شوند، پل های حرارتی می گویند.
پل های حرارتی را می توان به 3 نوع دسته بندی کرد:
1- پل های حرارتی شبه همگن | Quasi-homogeneous Thermal Bridging
معمولا بر روی سطوح جداره های حرارتی پراکنده شده اند که می توان به عنوان نمونه به ملات های موجود در جداره ی ساختمان برای اتصال اشاره کرد.
2- پل های حرارتی خطی | Linear Thermal Bridging
که معمولا متناوبی و بر روی سطوح کنار بازشوها و پنجره ها که دارای ضریب انتقال حرارت بیشتری نسبت به سطوح همجوار دارند ایجاد میشود (همچنین بالکن های بیرون زده).
3- پل های حرارتی هندسی | Geometrical Thermal Bridging
که ناشی از نوع هندسه جداره حرارتی ساختمان است که می توانند دو بعدی و سه بعدی (کنج دیوارها) باشند با توجه به تعداد سطوحی که با هم تلاقی پیدا کرده اند .. که به طور عموم کنج های ساختمان به دلیل انتقال حرارت در 3 بعد، بیشتر در معرض شکل گیری پل های حرارتی قرار میگیرند.