بلاگ

آشنایی با ضرایب تهویه و انرژی در سیستم توزیع هوای داخلی ساختمان

آشنایی با ضرایب تهویه و انرژی در سیستم توزیع هوای داخلی ساختمان

نویسنده: حامد مصلحی   |   دسته بندی: مبانی انرژی و آسایش حرارتی   |   تاریخ انتشار: 21 مرداد 1400

ضریب بهره ­وری انرژی

برای بررسی عملکرد سیستم­ های تهویه متمرکز معمولاً از پارامتر ضریب بهره­ وری انرژی استفاده می‌شود. ضریب بهره ­وری انرژی در واقع شاخصی برای سنجش میزان کارآمدی سیستم تهویه متمرکز است و نشان می‌دهد که تا چه حد سیستم تهویه بر روی هدف اصلی یعنی تهویه محیط اشغال شده توسط انسان متمرکز شده است. این پارامتر پیش از این توسط لین و همکاران به‌صورت رابطه زیر تعریف شده است.

که (uz)T و (oz)T به ترتیب دمای متوسط هوا در قسمت اشغال نشده و در قسمت اشغال شده می­ باشد. همچنین  بیان کننده دمای هوای ورودی در سیستم تهویه متمرکز می­باشد. در صورتی که دمای متوسط هوا در قسمت اشغال شده کمتر از بیرون این ناحیه باشد مقدار رابطه بیشتر از 1 خواهد بود. لذا بهره­ گیری از سیستم تهویه مطبوع متمرکز موجب تمرکز عمل تهویه مطبوع بر ناحیه حضور فرد شده و از این طریق در مصرف انرژی صرفه جویی شده است همچنین هر چه مقدار ضریب بهره ­وری انرژی بیشتر باشد صرفه ­جویی انرژی بیشتر خواهد بود.

شاخص بهبود کیفیت هوا

استانداردهاي مختلف از جمله اشري 62، گاز کربن دي اکسید را به عنوان شاخص جهت ارزیابی کیفیت هواي داخل معرفی کرده­اند. گاز کربن دي اکسید دلیل نارضایتی افراد از کیفیت نامناسب هواي داخل نمی‌باشد، بلکه غلظت بالاي آن نشان دهنده­ي بالا بودن میزان سایر آلاینده ­هایی است که منشأ انسانی دارند و در این شرایط ساختمان داراي تهویه ناکافی خواهد بود. به همین دلیل در تحقیق حاضر از گاز CO2 به عنوان شاخصی جهت بررسی توزیع آلاینده در اتاق و مقایسه حالات مختلف استفاده شده است. میزان مجاز غلظت CO2 توسط استاندارد اشري 62، 1000 ppm معرفی شده است، یعنی هنگامی که غلظت CO2 به بیش از 1000 ppm برسد، سایر آلاینده‌ها به حدي می­رسند که فرد از کیفیت هواي داخل ناراضی است و این احساس ربطی به اثر خود CO2 ندارد. ولی در غلظت بیش از 5000 ppm خود گاز CO2 بدون توجه به سایر آلاینده‌ها، سبب ایجاد اثرات نامطلوب بر سلامت افراد می‌شود.

شاخص بهبود کیفیت هوای داخل، پارامتر بدون بعد  را به ‌صورت رابطه زیر تعریف می­کند.

که (indoor) C مقدار متوسط غلظت آلاینده‌ها در داخل ساختمان، (init) C مقدار اولیه غلظت آلاینده‌ها در فضای اتاق و   (inlet) C مقدار آلاینده ­های ورودی از دریچه هوا می­باشد. 


اثربخشي نسبي تهويه

شاخص اثر بخشي نسبي تهويه توانايي سيستم تهويه در نزديک کردن غلظت آلاينده ­ها در محدوده حضور افراد به غلظت آلاینده‌ها در هواي ورودي است که بصورت رابطه زیر محاسبه می­شود

هر چه مقدار Er بيشتر باشد، کارآمدي سيستم تهويه بيشتر است همچنین شاخص اثر بخشي نسبي تهويه مي­تواند مقداري بيشتر از يک نيز داشته باشد.

برچسب ها

  • ضریب بهره ­وری انرژی
  • اثربخشي نسبي تهويه
  • شاخص بهبود کیفیت هوا
  • توزیع هوای داخل
  • کیفیت هوای داخل

دیدگاه کاربران

ارسال دیدگاه شما

برای ثبت دیدگاه لطفا وارد وبسایت شوید.