فرزانه فتحی
فرزانه فتحی

کاربرد حالت آدیاباتیک برای دیوارهایی که خارجی نیستند

سلام. 

اون طور که من متوجه شدم اگه قرار باشه از یه ساختمان فقط یه اتاقش رو مدل کنیم، برای جداره های داخلی که جداره همسایه شون تو مدل نیومده از حالت Adiabatic استفاده میکنیم که نرم افزار با اونا مث حالت outdoor برخورد نکنه، می خواستم بدونم نتایج این روش تا چه حد قابل اعتماده؟ من روش خودم این بود که همیشه زون های مجاور رو هم ترسیم میکردم و تو خروجی نهایی، نتایج زون های اضافه رو حذف میکردم، ولی الان چون میخوام زمان شبیه سازی رو بیارم پایین، نمیتونم زون الکی اضافه کنم. ممنون میشم در مورد انتخاب یه روش قابل اعتماد راهنمایی کنید.

 پاسخ 

من متوجه هدفتون از کار نشدم .. ولی اینکه چقدر نتایج معتبر هست در مقایسه با واقعیت اصلا معتبر نیست .. ولی در مقاله شما میتونید تا حدی فرضیات شبیه سازی داشته باشید با توجه به نداشتن مستندات و مدارک مثلا دیتیل های ساختمان مجاور 

من متوجه هدفتون از کار نشدم .. ولی اینکه چقدر نتایج معتبر هست در مقایسه با واقعیت اصلا معتبر نیست .. ولی در مقاله شما میتونید تا حدی فرضیات شبیه سازی داشته باشید با توجه به نداشتن مستندات و مدارک مثلا دیتیل های ساختمان مجاور 

ممنون از پاسخ شما، منظور من ساختمان مجاور نبود، مشخصات زون های مجاور تو همون ساختمانی که فقط یه بخشیش داره بررسی میشه مد نظرم بود. برای مثال تو این مقاله، نویسنده یه اتاق از یه ساختمان رو جدا کرده و دیوارهایی رو که همسایگی دارن آدیاباتیک در نظر گرفته، هدف نهایی هم تحلیل حساسیت و مقایسه نتایج متدهای مختلف بوده. سوالم بیشتر اینه که این کار ایشون برای ساده کردن مدل، از نظر علمی کار درستیه؟ مثلا تو مدلسازی انرژی وقتی داخل ساختمان چند زون کنار هم تنظیمات یکسان دارن، دیوارای بین شون رو حذف میکنیم و همه رو یه زون در نظر میگیریم که درسته دقیق نیست ولی تو مدلسازی یه روش پذیرفته شده ست برای ساده کردن مدل (مثلا خود شما هم تو آموزش ها توصیه کردین این کارو)، میخواستم بدونم این روش ایشون هم جزء روشای مرسوم و مورد قبول تو مدلسازیه؟


البته این مقاله کنفرانسیه و تقریبا همه چی رو خیلی ساده در نظر گرفتن (همین نویسنده تو مقاله های ژورنالی شون خیلی مفصل تر بررسی کردن). هدف من مشابه همین مقاله، مقایسه متدای مختلف تحلیل حساسیته ولی جامع تر از این و تحت سناریوهای مختلف، اولش میخواستم کلا از این روش استفاده کنم که زمان ران گرفتن بیاد پایین ولی با توجه به اینکه می فرمایین اصلا معتبر نیستن میخوام این مورد رو هم به فاکتورهای مورد بررسی اضافه کنم، چون یه بخشی از سناریوهای من به سطح پیچیدگی و دقت مدل مربوط میشه، می خوام تو مدل تقریبی و ساده شده از همین روش ایشون استفاده کنم و تو مدل دقیق زون های کناری رو کامل مدل کنم. این کار میتونه منطقی باشه؟


پ.ن: توضیح نویسنده در مورد یه بخشی از مدلسازیش:

 The case consisted of a 24 m2 (6x4 m) south-facing two-person office room in a single-story building (Figure 1); the window façade and roof faced the outdoor while the floor faced the ground. The remaining surfaces were assumed adiabatic.

ببینید در مقایسه با واقعیت معتبر نیستند نه اینکه نتونید در مقالات استفاده کنید 

در مقالات بسته به هدف همونطور که خودتون اشاره کردید متد کار امکان داره فرضیات متفاوتی داشته باشه .. 

اگر برای ماقله مد نظرتون هست میتونید ادیاباتیک بگیرید ولی باید در مقاله ذکر بشه .. 


متوجه شدم، خیلی ممنون از پاسخ تون