مفاهیم اولیه در آسایش حرارتی بخش دوم
بهنام آسایش
| دسته بندی:
مبانی انرژی و آسایش حرارتی
| تاریخ انتشار:
10 تیر 1400
دمای تشعشعی:
عامل مهم دیگری که بر راحتی و آسایش ساکنین موثر است انتقال گرما توسط تشعشع میان بدن انسان و سطوح اطراف مانند دیوارها و پنجره‌ها است. برای مثال در یک اتاق گرم اگر سطح دیوارها نسبت به هوای اتاق دارای درجه حرارت پایین‌تری باشد (بطور قابل ملاحظه) احساس سرما می‌کنیم.
این حالت مربوط به انتقال مستقیم حرارت بین بدن و سطوح اطراف به وسیله تابش است. برای فضاهای داخلی با یکسان بودن دمای کف، دیوارها، سقف و دمای هوا، دمای تشعشعی در تمام جهات ثابت و همانند دمای هوا است.
رطوبت: در ابتدا انتقال حرارت بین بدن و محیط از نوع انتقال حرارت محسوس است. اگر این مکانیزم نتواند بین بدن و محیط تعادل گرمایی برقرار کند آنگاه مکانیزم انتقال حرارت نهان (تعرق) شروع به فعالیت می‌نماید. با تبخیر عرق، گرما از بدن جذب شده و بدن خنک می‌شود.
رطوبت محیط تاثیر زیادی بر انتقال حرارت نهان دارد و در صورتی که زیاد باشد سهم این انتقال حرارت را کاهش می‌دهد و از طرف دیگر اگر مقدار آن کم باشد سطح پوست و مجرای تنفسی خشک شده و انسان از شرایط آسایش فاصله می‌گیرد. لذا مقدار رطوبت محیط نیز باید کنترل شده باشد. به طور کلی رطوبت نسبی مناسب در زمستان 50 درصد و در تابستان بین 50 الی 60 درصد است.
سرعت هوا:
سرعت زیاد هوا باعث گرمایش یا سرمایش موضعی شده و موجب ناراحتی می‌شود. سرعت مناسب جریان هوا حدود 0/1 متر بر ثانیه می‌باشد. سرعت هوای بیشتر از 0/2 متر بر ثانیه باعث ناراحتی می‌شود. جریان‌های هوا زمانی که بر روی سر یا پاها احساس شوند قابل توجه هستند، زیرا افراد لباس کمتری در این قسمت‌های بدن خود دارند.
در سرمایش در صورت ایجاد گردش هوا در محیط (استفاده از پنکه و ...) بعد از سرعت جریان هوای 30 FPM (foot per minute) ، به ازای هر 15 FPM نیم درجه سانتیگراد احساس کاهش دما در انسان بوجود می آید. (Chill Factor)
البته سرعت گردش هوا در محیط با این قاعده محدودیتی نیز دارد که بیشترین سرعت 200 FPM می باشد.
به طور مثال اگر سرعت گردش هوا در محیط 180 FPM باشد، خواهیم داشت:
یعنی به ازای 180 FPM پنج درجه سانتیگراد احساس سرما در انسان ایجاد می شود.
