راهکارهای حل مشکل پل حرارتی در اتصالات سازهای بتنی
پل حرارتی
پل حرارتی که از آن به عنوان پل سرد نیز یاد میشود، به ناحیه ای گفته میشود که ضریب هدایت حرارتی بالاتری نسبت به اجزای اطراف خود دارد و در مسیر انتقال حرارت کمترین مقاومت در آن محل واقع شده است. این نواحی منجر به کاهش مقاومت حرارتی کل و موجب بروز مشکلاتی مانند میعان و تخریب نازک کاری در جدارهای ساختمانی میشوند و در بدترین حالت تاثیر استفاده از عایق حرارتی را خنثی مینمایند. از این رو شناسایی نقاط مستعد ایجاد پل حرارتی و تعبیه راهکاری برای از بین بردن این پل های حرارتی در عایق کاری ساختمان از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد. برخی از این پل های حرارتی بعد از اجزای سازه و سفت کاری ساختمان نیز قابل تعمیر هستند؛ اما برخی از این پل های حرارتی باید در طراحی سازه و سفت کاری ساختمان در نظر گرفته شوند. به همین جهت در این پست قصد داریم یکی از پل های حرارتی سازه و راه حل برخورد با انها را معرفی نماییم. در ادامه با تیم آپگرین گرید همراه باشید.
اتصال سازه بتنی به بتنی
در این نوع اتصال که معمولا در بالکنهای ساختمانهایی با سازه بتنی رخ میدهد، پل حرارتی به دلیل پیوسته بودن سازه کف بتنی اجتناب ناپذیر خواهد بود. از این جهت با طراحی قطعاتی که مشتکل از قطعات کامپوزیت با ضریب هدایت حرارتی پایین میباشند، این پیوستگی و در نتیجه پل حرارتی از میان برداشته میشود. مشکل بعدی در دال های بتنی میلگردهای سازه ای می باشد که از جنس فولاد سازه ای هستند و پیوستگی میان این میلگردها و امتداد انها به سمت خارج، به نوبه ی خود موجب ایجاد پل حرارتی میشود. برای حل این مشکل نیز بخشی از میلگردها را که از داخل قطعه کامپوزیت عایق می گذرند، از جنس فولاد ضد زنگ در نظر میگیرند که نحوه اتصال انها به میلگردهای سازه ای عمدتا به روش فورجینگ میباشد. دلیل انتخاب فولاد ضد زنگ ضریب هدایت حرارتی کمتر ان نسبت به فولاد سازه ای متداول می باشد. این ترکیب میتواند تاثیر پل های حرارتی در بالکنها را تا 90 درصد کاهش داده و از مشکلات جانبی مانند رخ دادن میعان و تخریب نازک کاری داخلی در محل تقاطع دیوار و کف جلوگیری نماید.
ساختار تشکیل دهنده این المان را در شکل زیر میتواند به تفکیک مشاهده نمود.