پوشش کم گسیل در شیشه ها
نوید احمدی
| دسته بندی:
مباحث اقلیمی
| تاریخ انتشار:
08 خرداد 1399
مقدمه
یکی از راه های افزایش عملکرد حرارتی شیشه ها استفاده از پوشش های کم گسیل می باشد. در این بخش قصد داریم به بررسی این پوشش ها بپردازیم. در ادامه با تیم آپگرین گرید همراه باشید.
پوشش کم گسیل
این پوشش‌ها بسته به نحوه‌ی اعمال آنها بر روی شیشه به دو دسته‌ی سخت[1] و نرم[2] تقسیم بندی می‌شوند. این تقسیم بندی به نحوه‌ی اعمال لایه‌ی اکسید فلز بر روی شیشه‌های شفاف اشاره دارد. محل استفاده از این نوع شیشه‌ها بسته به نوع نیاز حرارتی منطقه متفاوت می‌باشد. در شکل زیر سطوح مختلف یک شیشه و محل قرار گیر‌ی پوشش کم گسیل در ساختار یک شیشه‌ی دو جداره نشان داده شده است. در این شکل سطح یک در تماس با فضای بیرون و سطح چهار در تماس با فضای داخل می‌باشد. در صورتی که نیاز غالب منطقه گرمایی باشد، پوشش کم گسیل در سطح شماره سه در نظر گرفته خواهد شد تا مانع از اتلاف حرارتی به روش تابش به سمت به محیط خارج شود. همچنین در صورتی که نیاز غالب منطقه سرمایی باشد، پوشش کم گسیل در سطح یک در نظر گرفته خواهد شد تا مانع از ورود تابش مادون قرمز بلند خورشید به محیط داخل ساختمان شود . نکته‌ی قابل توجه در این جانمایی، استفاده از پوشش کم گسیل در سطوحی است که در معرض مستقیم عوامل جوی نمی‌باشند. علت این امر جلوگیری از تخریب این سطح و افزایش طول عمر آن می‌باشد.
این پوشش‌ها قسمتی از طیف خورشیدی را که مربوط به تابش فروسرخ می‌باشند را بازتاب می‌دهند. این طیف از تابش خورشیدی دارای طول موج بلند بوده و عامل اصلی گرمایش در ساختمان‌ها و فضاهای بسته به روش گلخانه‌ای می‌باشد . این فیلم ها که به صورت لایه ای بر روی شیشه ها نصب می شوند در برابر تابش با طیف مادون قرمز بلند عملکردی مانند آینه از خود نشان می دهند. این لایه های انعکاسی که جذب امواج مادون قرمز و سطح گسیل امواج مادون قرمز بلند را کاهش می دهند، دارای ضریب انتقال نور مرئی بالا و همچنین ضریب انعکاس بالا برای امواج با طول موج بالاتر از 5 میکرو متر می باشند.
نحوه ی اعمال پوشش کم گسیل بر روی شیشه
در مورد روش اعمال پوشش‌های کم گسیل بر روی شیشه دو روش کلی وجود دارد. روش شیمیایی یا پوشش سخت و روش مغناطیسی با پوشش نرم. در روش شیمیایی، شیشه‌ی شفاف در دمای ۶۵۰ درجه‌ی سانتی گراد با اکسید فلزی اسپری می‌شود که معمولاً از جنس نقره، روی یا قلع می‌باشد. این نوع پوشش در برابر ضربات مکانیکی مقاوم می‌باشد ولی نسبت به روش مغناطیسی مقدار ضریب انتقال حرارت شیشه بیشتر خواهد بود. همچنین میزان ضریب کسب حرارت خورشیدی شیشه که به این روش دارای پوشش کم گسیل گشته است، نسبت به روش مغناطیسی بالاتر می‌باشد .
در روش مغناطیسی، بر روی یکی از سطوح یک شیشه‌ی شفاف طی یک فرآیند مغناطیسی و در اثر بالا بردن خاصیت کاتدی، روکشی از جنس نقره اعمال می‌شود. لازم به ذکر می‌باشد که این پوشش‌ها بر خلاف روش پیشین بعد از تولید شیشه بر روی سطح آن اعمال می‌شوند. این شیشه‌ها در عین دارا بودن ضریب انتقال نور مرئی بالا ضریب کسب حرارت خورشیدی و ضریب انتقال حرارت پایینی دارند. پوشش‌های کم گسیل که به این روش بر روی شیشه اعمال می‌شوند مقاومت مکانیکی پایینی دارند و در برابر رطوبت به شدت حساس می باشند و در عین حال از قیمت بالایی برخوردار می‌باشند. استفاده از شیشه‌های با پوشش کم گسیل در ساختارهای دو جداره به همین دلیل می‌باشد .
[1] -Hard type
[2] -Soft type